Naked shadow

Εγώ σε έχω πια ξεχάσει
το αίμα μου όμως ακόμα σε θυμάται
χειμώνιασε,
κι όμως βαθιά μέσα στη γη
κι όμως βαθιά μέσα στη γη
ο ήλιος του καλοκαιριού κοιμάται, κοιμάται...

Σαν χρώμα που ονειρεύτηκα και πια δεν το θυμάμαι,
και σαν πληγή που αρνήθηκε να σβήσει ο καιρός...
Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά,
το μόνο που θυμάμαι πια,
είναι τα μακριά σου δάχτυλα...

Ίσως να ήτανε το φως της κάμαρας το κλεφτό,
ίσως να ήτανε οι σκιές που χόρευαν στους τοίχους,
κι οι θόρυβοι του δρόμου οι μακρινοί...
Ίσως να ήτανε το λευκό ζεστό σου σώμα, ίσως,
που έκανε να μοιάζουνε αιώνιες οι στιγμές.....

Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά,
το μόνο που θυμάμαι πια,
είναι τα μακριά σου δάχτυλα
το μόνο που θυμάμαι...

Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά,
το μόνο που θυμάμαι πια,
είναι τα μακριά σου δάχτυλα


I have forgotten you by now
Yet my blood still remembers you
The winter is here
Yet deep in the ground
Yet deep in the ground
The sun of the summer is sleeping, is sleeping.

Like a color that I dreamt and I can't remember anymore,
And like a wound that time denied to heal
Fire made out of flesh, a naked shadow
The only thing I remember now
Is your long fingers...

Maybe it was the dim light of the bedroom,
Maybe it was the shadows that were dancing on the walls
And the far away sounds from the street...
Maybe it was your white warm body, maybe,
That made the moments look like enternal

Fire made out of flesh, a naked shadow
The only thing I remember now
Is your long fingers...
Fire made out of flesh, a naked shadow
The only thing I remember now
Is your long fingers...

Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 29.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info