Naked shadow
Εγώ σε έχω πια ξεχάσει το αίμα μου όμως ακόμα σε θυμάται χειμώνιασε, κι όμως βαθιά μέσα στη γη κι όμως βαθιά μέσα στη γη ο ήλιος του καλοκαιριού κοιμάται, κοιμάται... Σαν χρώμα που ονειρεύτηκα και πια δεν το θυμάμαι, και σαν πληγή που αρνήθηκε να σβήσει ο καιρός... Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά, το μόνο που θυμάμαι πια, είναι τα μακριά σου δάχτυλα... Ίσως να ήτανε το φως της κάμαρας το κλεφτό, ίσως να ήτανε οι σκιές που χόρευαν στους τοίχους, κι οι θόρυβοι του δρόμου οι μακρινοί... Ίσως να ήτανε το λευκό ζεστό σου σώμα, ίσως, που έκανε να μοιάζουνε αιώνιες οι στιγμές..... Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά, το μόνο που θυμάμαι πια, είναι τα μακριά σου δάχτυλα το μόνο που θυμάμαι... Σάρκινη φωτιά, γυμνή σκιά, το μόνο που θυμάμαι πια, είναι τα μακριά σου δάχτυλα		I have forgotten you by now Yet my blood still remembers you The winter is here Yet deep in the ground Yet deep in the ground The sun of the summer is sleeping, is sleeping. Like a color that I dreamt and I can't remember anymore, And like a wound that time denied to heal Fire made out of flesh, a naked shadow The only thing I remember now Is your long fingers... Maybe it was the dim light of the bedroom, Maybe it was the shadows that were dancing on the walls And the far away sounds from the street... Maybe it was your white warm body, maybe, That made the moments look like enternal Fire made out of flesh, a naked shadow The only thing I remember now Is your long fingers... Fire made out of flesh, a naked shadow The only thing I remember now Is your long fingers...
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 29.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info