Жажда
Δεν είν’ η Κίρκη, η μάγισσα, του σεξ η θεά, η Καλυψώ, η Ναυσικά με του μπαμπά τα λεφτά. Δεν είν’ η θάλασσα, ο ήλιος, τα χαμένα νησιά. Δεν είναι τίποτα απ’ όλα κι είναι όλ’ αυτά... Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό. Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό. Δεν είν’ οι φίλοι, τα ξενύχτια, τσιγάρα, ποτά οι μουσικές, οι μουσικές γύρω απ’ την ίδια φωτιά. Παλιά σου όνειρα, ταξίδια με καινούργια πανιά Δεν είναι τίποτα απ’ όλα κι είναι όλ’ αυτά... Είν’ η κρυφή σου... Παλιές σου νίκες και ήττες και λάθη σωστά. Η ξενιτιά, η ξενιτιά του γυρισμού η χαρά κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει απ’ το λιμάνι μακριά Δεν είναι τίποτα απ’ όλα Κι είναι όλ’ αυτά... Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό. Για ουρανό που χρώματα αλλάζει και σαν ποτάμι μοιάζει, σαν νερό. Σαν το νερό που σκύβεις και το πίνεις μα τη φωτιά δε σβήνεις, δε σβήνεις τον καημό για ουρανό... Είν’ η κρυφή σου...		Не е Кирка, магьосницата и богинята на секса, Калипсо или Навзикея с парите на татко си. Не е морето, слънцето, изгубените острови. Не е нищо такова и е всичко това. Твоята скрита и безкрайна жажда е. Жаждата, която те пази жив. Твоята скрита и безкрайна жажда. Жаждата за чисто небе. Не са приятелите, нощните купони, цигарите, пиячката, Музиката, музиката около все същия огън. Стари твои сънища, пътешествия с нови платна. Не е нищо такова и е всичко това. Твоята скрита и безкрайна жажда е… Стари твои победи и поражения и правилни грешки. Изгнанието, изгнанието и радостта на завръщането. И онзи някой, който ти дава знак от далечно пристанище. Не е нищо такова и е всичко това Твоята скрита и безкрайна жажда е… За небе, което си мени цветовете и прилича на река, на вода. Като водата, навеждаш се и пиеш, но пламъкът не гасне, не гасне горестта ти за небе… Твоята скрита и безкрайна жажда е…
feishtica © 29.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info