Deficyt krajowy | ||
Στύψε με σαν το λεμόνι, λιώσε με σαν την ελιά φούρνισέ με σαν ατσάλι, πέταξε με στα βαθιά πάρε μου όλο το ταμείο, απ’ την τσέπη τα λεφτά άρχοντα και καραγκιόζη κουρελή και κουβαρντά Τι είν’ αυτό που θα με σώσει απ’ το φραγκοκράτορα ν’ αγοράσω ένα αστέρι ή βαθύ υπόγειο να μαλώνω εγώ με μένα μες τον ξένο αχυρώνα; Κούρεψέ μου σαν αρνί το μαλλί για το χειμώνα πάρε το μισθό ενός μήνα απ’ το στόμα το φαΐ Κλέβω απ’ το υστέρημά μου για να βρω τη γιατρειά μου μα να ζω εκεί στον Κρόνο με φιάλες οξυγόνο ή στου υπόγειου την πλημμύρα και με βάρδια να πηγαίνω στη σαλοτραπέζαρια; Αρχόντισσα και Αγλαΐα, κουρελού και κουβαρντού τι είν’ αυτό που θα με σώσει από τη φραγκοκρατία ν’ αγοράσω ένα αστέρι ή βαθύ υπόγειο να μαλώνω εγώ με μένα μες τον ξένο αχυρώνα; Σκάψε με σαν αμπελώνα, κλάδεψέ με σαν ελιά πάτα με σαν το σταφύλι, πάρε μου τη συρμαγιά Βράσε με σαν τη χελώνα, γδάρε με σαν το λαγό βάλε τα υπάρχοντά μου, σε κοινό λογαριασμό φτιάξε με με ματσακόνι, τίναξέ μου τη σκουριά και ξανοίξου απ’ το καρνάγιο, πέταξέ με στα βαθιά | Jak cytrynę mnie wyciśnij - jak oliwkę rozgnieć mnie Stop mnie niczym stal w płomieniach - rzuć w głębinę ciało me Weź me wszystkie oszczędności - mym portfelem częstuj się Władco wielki i pajacu łachmaniarzu łaskawcze Co mnie może jeszcze wyrwać z feudała wrażych rąk Czy mam nabyć gwiazdę z nieba czy głęboki kupić loch Czy mam toczyć spór ze sobą w obcej stajni pośród loch Niczym jagnię zgól na zimę - bym bez futra został już Weź miesięczną mą wypłatę - kęs ostatni wyjmij z ust Z oszczędności mych podkradam i swe rany tym obkładam By te czasy przetrwać nowe dzięki butli swej tlenowej Lub piwnice zatopione Łodzią staram się pokonać - po czym wpłynąć do salonu Można Pani Piękna Gracjo łachmaniarza łaskawcy Co mnie może jeszcze wyrwać z feudała wrażych rąk Czy mam nabyć gwiazdę z nieba czy głęboki kupić loch Czy mam toczyć spór ze sobą w obcej stajni pośród loch Rozkop mnie jak winny ogród - ogłów jak oliwny pień Rozdepcz niczym winogrono - i okradnij w biały dzień Niczym żółwia mnie ugotuj - jak z zająca skórę zdejm Cały mój stan posiadania na rachunek wspólny wlej Młotkiem z kuźni mnie potraktuj - odbij ze mnie całą rdzę Ze swej stoczni wypłyń w morze - rzuć w głębinę ciało me | |
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 29.07.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info