Politician
Αυτά τα λόγια με σφίξανε σαν πένσα,
τα είπε χθες το βράδυ μια ψυχή
κι ένας φαλάκρας, απ’ έξω και από μέσα χαμογελούσε,
ναι, γιατί να σκοτιστεί.
Θυμάσαι που βαλάντωνες εκεί στην εξορία
και διάβαζες και Ρίτσο και αρχαία τραγωδία;
τώρα κοκορεύεσαι επάνω στον εξώστη
και μιλάς στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη.
Στη φοιτητριούλα που σ’ έχει ερωτευτεί
θα σε καταγγείλω πονηρέ πολιτευτή.
Τζάμπα χαραμίζει θα πάω να της πω
το νεανικό της και αγνό ενθουσιασμό.
Εκείνο που υψώνεται και σε εκμηδενίζει
είναι της καρδούλας μου το φως που ξεχειλίζει
και ότι σε γλιτώνει και σου δίνει την αιτία
είναι που χρειάζεται και η γραφειοκρατία.
Ο πρώτος προβοκάτορας απ’ όλους στη ζωή μου
είναι η αφεντιά σου που αντιγράφει τη φωνή μου.
άλλαξες το σώμα μου με έπιπλα και σκεύη
σαν τον σοσιαλισμό που σε βολεύει.
Χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις
εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να το πιστεύεις
παίρνεις την αλήθεια μου και μου την κάνεις λιώμα
απ’ το πόδι με τραβάς βαθιά μέσα στο χώμα.
These words squeezed me like a pair of pincers,
said yesterday evening a soul
and a man who is bald both without and within smiled,
yes, why should he worry.
Do you remember when you were a pickpocket, there in exile
and you read Ritsos* and ancient tragedy?
now you swagger on the balcony
and you speak to the people as if you had rescued them from shipwreck.
To the little student who has fallen in love with you
I will denounce you, crafty politician.
For nothing is she wasting, I will go tell her,
her brand new and innocent enthusiasm.
That which rises up and reduces you to nothing
is the light of my little heart which is overflowing
and that which saves you and gives purpose to your existence
is that it is necessary to the bureaucracy as well.
The first provocateur** out of all the ones in my life
is your lordship, who copies my voice.
you exchanged my body for furniture and appliances
as you did the form of socialism which suits your ambitions.
I would love to cover you with yogurt, there where you are giving speeches
there where you are applauding me without believing in it
you take my truth and you make it lioma***
from my foot you drag me deep into the soil.
Love Song for Greece, Eva Johanos © 29.07.2014