Ulalume
Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα `ρθει απόψε απ’ τα νερά, κι από τα δάσα!
Θα `ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!...
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.
Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ’ έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...
Τόσο πολύ μ’ αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
It was as if I was expecting you, lady,
tonight when there is not a breath stirring outside,
and I said: She will come tonight from the waters, and from the forests!
She will come tonight since my soul is flitting
since my eye jumps like a fish,
and she will smell of lights, sun, rain, the new moon!. . .
And there, I am cleaning the seat for you,
I am decorating my chamber with wild mint,
and with you I am already beginning, golden, a conversation.
How to. . . the world will remain with the “Bah”
that they said I was crazy, that you had become smoke
and supposedly hazy clouds, around the moon. . .
Night came and you did not show up. . .
I moved to find you on the street, alas!
but you stumbled (where I stumbled), golden one, and you with me! . .
So much you loved me, lady,
that I heard my steps doubled!
I stepped like a blind man into the water? and you near me! . . .
Love Song for Greece, Eva Johanos © 29.07.2014