Nu sunt eu
Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες.
Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι
Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες.
Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι,
Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ.
Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι
δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω
Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ
Άλλος φωνάζει άλλος ρωτάει
άλλος κρατάει λογαριασμό
Στ’ ορκίζομαι δεν είμαι εγώ
Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες βρήκες γαλήνη και μετά το πυρπόλησες.
Μπήκες μέσα στη μάχη με κλωνάρι ειρήνης.
Μιλώντας για ειρήνη ξαφνικά πυροβόλησες
Inima mea – o casă nepăzită şi ai intrat,
Ai intrat să te odihneşti şi tu ai prădat-o.
Inima mea – corabie într-o călătorie inaugurală,
Ai venit ca piratul cu focuri şi ai jefuit-o.
Acum de ce tremuri, de ce îţi pare rău,
Eu nu îţi cer socoteala
Acea voce de care îţi este teamă
Nu sunt eu, nu sunt eu.
Eu tac, ascultă, tac,
Eu nu îţi cer socoteala
Altul strigă, altul întreabă,
Altul ţine socoteala,
Îţi jur, nu sunt eu.
Inima mea – o casă nepăzită şi ai intrat,
Ai intrat, ai găsit linişte şi apoi i-ai dat foc.
Ai intrat în luptă cu ramură de măslin,
Vorbind de pace brusc ai tras cu arma.
angelxirina © 29.07.2014