Carnation
Μαζεύεται πλήθος
χαρούμενες φάτσες
εκεί που ο Γαρύφαλος λέει
Τους λέει τα δικά του
και σαν τελειώσει
ο κόσμος γελάει ή κλαίει
Σχολείο βιβλία
αρχαία ιστορία
γι’ αυτόν είναι άγνωστες λέξεις
Δεν ξέρει να γράφει
και όμως θαυμάσια δίνει
στον κόσμο διαλέξεις
Γαρύφαλε, Γαρύφαλε
κανείς μας δεν ξέρει ποιος είσαι
Τα χρόνια περάσαν
τον είδανε όλοι
και ήταν πολύ ευτυχισμένος
Οι νέοι γεράσαν
και φύγαν οι γέροι
και φεύγει και αυτός ο καημένος
Μαζεύεται πλήθος
να τον χαιρετήσει
κανένας πια δε γελάει
Στα ουράνια ο Γαρύφαλος
βρίσκεται τώρα
και με τους αγγέλους μιλάει
Γαρύφαλε, Γαρύφαλε
κανείς μας δεν ξέρει ποιος είσαι
A crowd is gathering
happy faces
there where Carnation is speaking
He tells them his own thoughts
and when he finishes
people are laughing or crying
School, books
ancient history
for him are unknown words
He doesn't know how to write
however he gives wonderful
discourses to the world
Carnation, Carnation
none of us knows who you are
The years passed
they all saw him
and he was very happy
The young ones grew old
and the old ones left
and he too left, poor guy
A crowd gathers
to send him off with a farewell
no one is laughing anymore
In the heavens Carnation
now finds himself
and he speaks with the angels
Carnation, Carnation
none of us knows who you are
Love Song for Greece, Eva Johanos © 29.07.2014