Поведи ме у сан
Πάρε με στ’ όνειρο μαζί σου
άλλο πρωί να μη με βρει
στον άδειο κόσμο τον επάνω
σ’ αυτή την άδικη ζωή
Πάρε με στ’ όνειρο μαζί σου
κοντά σου να ξενιτευτώ
πόσο ν’ αντέξω παραπάνω
της μοναξιάς τον πυρετό
Αχ πως σ’ αγαπώ για να πιστέψεις τι να πω
Πως είναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένα
πως είναι η νύχτα μια πληγή χωρίς εσένα
πως είναι μαύρη η ζωή χωρίς εσένα
Δώσ’ μου του ονείρου σου τα μάτια, να ταξιδέψω εκεί που πας
στα μυστικά σου μονοπάτια, που χρόνια μόνος περπατάς
Δώσ’ μου του ονείρου σου τα μάτια, θέλω να ξέρω αν μ’ αγαπάς
ή μήπως μου κρατάς γινάτια, όταν σε κάνω και πονάς.
Αχ πως σ’ αγαπώ για να πιστέψεις τι να πω
Πως είναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένα
πως είναι η νύχτα μια πληγή χωρίς εσένα
πως είναι μαύρη η ζωή χωρίς εσένα
Поведи ме са собом у сан,
да ме не дочека ново јутро
на врхупразног света,
у овом неправедном животу.
Поведи ме са собом у сан,
теби да прибегнем.
Колико још да трпим
врелину самоће?
Ах, колико те волим, шта да ти кажем да поверујеш,
да је свет празан без тебе,
да је ноћ рана без тебе,
да је живот црн без тебе?
Дај ми своје снене очи, да отпутујем тамо куда идеш,
твојим тајним стазама, којим годинама корачаш сам.
Дај ми своје снене очи, желим да сазнам да ли ме волиш
или ми, можда, тераш инат, кад чиним да патиш.
Ах, колико те волим, шта да ти кажем да поверујеш,
да је свет празан без тебе,
да је ноћ рана без тебе,
да је живот црн без тебе?
τυχερούλα © 29.07.2014