E' morto il mio sogno | ||
Τ’ όνειρό μου πέθανε χθες αργά το βράδυ. Μόνος τώρα κι έρημος τι μπορώ να πω; Κι όμως το `ξερε καλά το βαθύ του χάδι πόσο τ’ αγαπώ. Μου κρατούσε συντροφιά στις βαριές τις ώρες που τις τρέμει μοναχή κάθε μια ψυχή κι όσο το `χει δίπλα της ας κυλούν οι ώρες, δεν μ’ ανησυχεί. Τ’ όνειρό μου πέθανε χθες αργά το βράδυ. Πες, δεν έζησε ποτέ, μην τ’ αναπολείς. Μα ο καιρός μου που `χασα στο δικό του χάδι, τώρα είναι πολύς. | E' morto il mio sogno ieri a tarda sera. Ora solo e abbandonato che cosa posso dire? Eppure ben lo sapeva la profonda sua carezza quanto l' amo. Mi faceva compagnia in quelle ore grevi che teme ogni anima quando è sola ma fin che l'ha vicino a sé le ore scorran pure non mi turba. E' morto il mio sogno ieri a tarda sera. Dillo, non è mai vissuto, non riandarci. Ma il tempo che ho perduto tra le tue carezze ora è troppo. | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 31.07.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info