Edelweiss
Σ’ έναν κόσμο γυάλινο κι αποστειρωμένο
ήσυχα τις μέρες μου περνώ
πάνε χρόνια που έπαψα να σε περιμένω
πάνε χρόνια που για σένα ζω
Σε παράδεισους ανθίζω
και σε θερμοκήπια
ονειρεύομαι κι ελπίζω
και πεθαίνω ήπια
Σε παράδεισους ανθίζω
και σε θερμοκήπια
ονειρεύομαι κι ελπίζω
και πεθαίνω ήπια
Όταν σε συνάντησα άρχιζεν ο Μάης
φόραγες λουλούδια γιορτινά
έκοψα απ’ το στήθος σου ένα εντελβάις
και δε σε συνάντησα ξανά
Σε παράδεισους ανθίζω
και σε θερμοκήπια
ονειρεύομαι κι ελπίζω
και πεθαίνω ήπια
Σε παράδεισους ανθίζω
και σε θερμοκήπια
ονειρεύομαι κι ελπίζω
και πεθαίνω ήπια
In a sterile world made of glass
My days pass by quietly
I stopped waiting for you for some years
I live for you for some years
I blossom in paradises
and in greenhouses
I dream and I hope
And I calmly die. I blossom in paradises
and in greenhouses
I dream and I hope
And I calmly die.
When I first met you the month of May was starting
you were wearing festive flowers
I nipped an edelweiss from your breast
And I never met you again.
I blossom in paradises
and in greenhouses
I dream and I hope
And I calmly die.
I blossom in paradises
and in greenhouses
I dream and I hope
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 31.07.2014