Kiki every night
Η Κική κάθε βράδυ κάνει ό,τι μπορεί
με τα’ ασήμι στ’ αυτί και με το κοκκινάδι
κι εγώ πέφτω απ’ τα σπίτια κι ούτε μια γρατζουνιά
στις εννιά κελαηδούν τα σπουργίτια
Νοίκιασέ μου γουέστερν, πάρε μου παγωτό
Παίξε τον τελικό Λίβερπουλ και Μάντσεστερ
Πήγαινέ με στη Ρώμη και στη Χαλκιδική
Η Κική δε μου έγραψε ακόμη
Πάω συχνά στα μπουρδέλα, μην το πεις πουθενά
Η Σπεράντζα Βρανά με οδηγεί στην κοπέλα
Αλβανοί, ναύτες, γέροι κι άλλοι μου συγγενείς
Μα κανείς την Κική μου δεν ξέρει
Τα τραγούδια που γράφω σπάνια έχουν ρεφραίν
Δε φοράω σουτιέν, ούτε ζω στο Αϊντάχο
Μένω στην Καλλιθέα κι αγαπάω μια Κική
Η ζωή μόνο έτσι είν’ ωραία...
Every night Kiki does whatever she can
With some silver on her ear and with the rouge
And I drop from the houses and I don't even get a scratch
The sparrows are chirping at nine.
Get me a western movie, buy me some ice cream
Let the final between Liverpool and Manchester play
Take me to Rome and to Chalkidiki
Kiki hasn't sent me a note yet
I regularly go to the brothels, don't tell anyone
Sperantza Vrana will lead me to the girl
Albanians, sailors, old men and other relatives of mine
But none of them knows my Kiki
The songs I compose rarely have a refrain
I don't wear a bra, and I don't live in Idaho
I live in Kallithea and I love a girl named Kiki
This is the only way that life can be beautiful....
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 31.07.2014