Breeze of the dawn
Ρωτάω τον αυγερινό που λέει πάντα αλήθεια,
που λέει πάντα αλήθεια
αν θα σε ξαναδώ ποτέ κι αυτός μ’ ακούει και σβήνει,
κι αυτός μ’ ακούει και σβήνει.
Καλή σου μέρα αν ξυπνάς κι αν ξενυχτάς μαζί του
να μην του πάρεις ψεύτικα το πρωινό φιλί του,
το πρωινό φιλί του.
Κι εσύ αγέρι που `ρχεσαι απ’ τα δικά της μέρη,
απ’ τα δικά της μέρη
να `φέρνες ένα μήνυμα κι αυτή να μην το ξέρει,
κι αυτή να μην το ξέρει.
Κι εσύ φεγγάρι που περνάς μέσα από την αυλή της
μες τον καθρέφτη σου ας τη δω για λίγο τη μορφή της,
για λίγο τη μορφή της.
I ask the breeze of the dawn, which always tells the truth
which always tells the truth
if I shall ever see you again, and he hears me and goes away,
and he hears me and goes away
Good morning to you if you are waking, and if you have stayed awake with him
don’t take from him falsely his morning kiss,
his morning kiss
And you wind who come from the places which are hers
from the places which are hers
if you could bring a message and for her to not know it,
and for her to not know it
And you, moon, who pass inside her courtyard
in your mirror let me see, for a moment, her shape
for a moment, her shape
Love Song for Greece, Eva Johanos © 31.07.2014