You 've changed | ||
Άλλαξες δεν είσαι πια τέλος και αρχή δεν είσαι πια το πάθος και η ενοχή δεν είσαι πια αυτή η φωτιά που ζητάει να με κάψει Άλλαξες κι όλα μοιάζουν μ’ όνειρο θαμπό κι εγώ που ακόμα σ’ αγαπώ όσο καιρό θα σ’ αγαπώ θα `μαι μια πόρτα ανοιχτή που θα χτυπάει στον αγέρα Και τις νυχτιές σαν φυσάει βοριάς ποιας παρηγοριάς φως μπορώ να ξαναδώ τώρα που δεν είσαι όπως παλιά... Και στη ζωή φυσάει βοριάς... | You 've changed You are no longer the beginning and the end You are no longer the passion and the guilt You are no longer that fire Which is asking to burn me You 've changed And everything seems like a blurry dream And I who still loves you For as long as I will (love you) I will be like an open door Which will be swinging by the air And when the northern wind blows at nights Which conforting light can I see again Now that you are no longer like you used to be And the northern wind blows through my life | |
maLiarDa © 31.07.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info