Questo cielo
Αυτόν τον ουρανό
με τα γαλάζια μάτια
τον κάνανε κομμάτια
Χριστέ μου πως πονώ.
Και τούτη την καρδιά
των λύκων το λεφούσι
τη σκέπασε με πούσι
Χριστέ μου πώς πονώ!
Πώς να σου γράψω την ζωή μου
με πίκρες και με βογκητά;
Πώς να διαβάσω την ψυχή μου
σε συρματόσχοινα μπροστά;
Τις νύχτες π’ αγρυπνώ
και δένω την πληγή μου
γυρεύω τη φωνή μου
που ήταν σπαθί γυμνό.
Κι αρχίζω τις κραυγές
και γδέρνετ’ ο λαιμός μου
και τρέχει ο καημός μου
φαρμάκι απ’ τις πληγές
Questo cielo
dagli occhi azzurri
lo hanno fatto a pezzi
Come soffro Cristo mio.
E questo cuore
la marmaglia dei lupi
l'ha coperto di caligine
Come soffro Cristo mio !
Come posso scriverti la mia vita
con pene e con sospiri
Come leggere la mia anima
se davanti ho fili di spine ?
Nelle notti quando veglio
e bendo la mia ferita
cerco la mia voce
che era una spada snudata
E incomincio ad urlare
e si scortica la mia gola
e scorre il mio dolore
come veleno dalle piaghe.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 31.07.2014