(Female) I don't know how it happens
Δεν ξέρω πώς συμβαίνει,
μια σταγονίτσα της να με ξεπλένει,
να παρασέρνει μακριά
τόση βρωμιά.
Δεν ξέρω πώς συμβαίνει,
ν’ ακούω τόσα πολλά όταν σωπαίνει,
να νιώθω τόση απλοχωριά
σε μια αγκαλιά.
Δεν ξέρω πώς συμβαίνει,
μια σπίθα τόση δα να με ζεσταίνει,
να ζω μια ολόκληρη ζωή
κάθε στιγμή.
Πλάι σου μόνο, το χάος μέσα μου σωπαίνει,
Τα δάκρυα μου πια δεν ειναι αρκετά
Μόνο η φωτιά σου, μονάχα αυτή ξεπλένει,
την λερωμένη τη φτωχή μου την καρδιά.
I don't know how it happens
And a small drop from her washes me clean,
And it carries away
So much filth.
I don't know how it happens,
To hear so many things when she is silent
And I feel that there is so much space
In a hug.
I don't know how it happens
And such a tiny spark warms me up
I live an entire lifetime
Every moment
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 31.07.2014