Inquadrature fisse

Από μια νύχτα δραπετεύω σ’ άλλη νύχτα
κι όλο στην ίδια φυλακή γυρνώ Μανόλη
πνίξε τα λόγια τα βουβά μου λένε πνίχτα
με μοναξιά τη μοναξιά μετράμε όλοι

Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία

Ανυπεράσπιστος βουλιάζω στα σκοτάδια
τα όνειρά μου νυχτοπούλια στο Πατέ
άδεια οθόνη η ζωή μου πάντα άδεια
σαν μια ταινία που δεν άρχισε ποτέ

Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία

Στημένα fix carre φαντάζουν όλα
κι οι χώροι ανανήψεως γίναν έρημα γιαπιά
πώς να μιλήσουν τα τραγούδια μου Νικόλα
για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια

Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία
νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία


Da una notte a un' altra notte evado e sempre
nella stessa prigione Manòlis mi ritrovo
mi dicon soffoca le parole sorde devi soffocarle
la solitudine con la solitudine tutti misuriamo

Cuore mio, di pietra ti sei fatto su questi moli
unghia di luna e la notte è una bandiera

Allo sbaraglio mi tuffo dentro l'oscurità
i miei sogni sono uccelli notturni al cinema Pathé
un vuoto schermo la mia vita sempre vuota
come un film che non è mai incominciato

Cuore mio, di pietra ti sei fatto su questi moli
unghia di luna e la notte è una bandiera

Inquadrature fisse impressione di totale attesa
e dalla sbornia si riemerge in luoghi fattisi cantieri vuoti
come possono le mie canzoni Nìkolas parlare
di tutto quanto è finito senza dar più speranze

Cuore mio, di pietra ti sei fatto su questi moli
unghia di luna e la notte è una bandiera

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 31.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info