Inquadrature fisse
Από μια νύχτα δραπετεύω σ’ άλλη νύχτα κι όλο στην ίδια φυλακή γυρνώ Μανόλη πνίξε τα λόγια τα βουβά μου λένε πνίχτα με μοναξιά τη μοναξιά μετράμε όλοι Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία Ανυπεράσπιστος βουλιάζω στα σκοτάδια τα όνειρά μου νυχτοπούλια στο Πατέ άδεια οθόνη η ζωή μου πάντα άδεια σαν μια ταινία που δεν άρχισε ποτέ Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία Στημένα fix carre φαντάζουν όλα κι οι χώροι ανανήψεως γίναν έρημα γιαπιά πώς να μιλήσουν τα τραγούδια μου Νικόλα για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια Καρδιά μου πέτρωσες σ’ αυτή την προκυμαία νύχι του φεγγαριού κι η νύχτα μια σημαία		Da una notte a un' altra notte evado e sempre nella stessa prigione Manòlis mi ritrovo mi dicon soffoca le parole sorde devi soffocarle la solitudine con la solitudine tutti misuriamo Cuore mio, di pietra ti sei fatto su questi moli unghia di luna e la notte è una bandiera Allo sbaraglio mi tuffo dentro l'oscurità i miei sogni sono uccelli notturni al cinema Pathé un vuoto schermo la mia vita sempre vuota come un film che non è mai incominciato Cuore mio, di pietra ti sei fatto su questi moli unghia di luna e la notte è una bandiera Inquadrature fisse impressione di totale attesa e dalla sbornia si riemerge in luoghi fattisi cantieri vuoti come possono le mie canzoni Nìkolas parlare di tutto quanto è finito senza dar più speranze Cuore mio, di pietra ti sei fatto su questi moli unghia di luna e la notte è una bandiera
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 31.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info