Imaginaţia
Δε φταις εσύ η φαντασία μου τα φταίει που σ’ έπλασε όπως ήθελε αυτή η φαντασία μου που χρόνια με γελούσε πως θα μ’ ανοίξεις την καρδιά μου την κλειστή Μα ποιο είναι κείνο το όνειρο που βγαίνει πάντα αλήθεια και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές και μια πληγή στα στήθια Δε φταις εσύ η φαντασία μου τα φταίει γι αυτό μην κλαις που φεύγω βιαστικά σε μένα τώρα πια ταιριάζει για να κλάψω για της καρδιάς μου τα χαμένα ιδανικά Μα ποιο είναι κείνο το όνειρο που βγαίνει πάντα αλήθεια και δεν αφήνει χαρακιές στις περισσότερες καρδιές και μια πληγή στα στήθια		Nu eşti tu de vină, e de vină imaginaţia mea Care te-a creat aşa cum a vrut ea, Imaginaţia mea care mă păcălea de ani de zile Că îmi vei deschide inima mea închisă. Dar care este visul acela Care întotdeauna devine realitate Şi nu lasă zgârieturi în cele mai multe inimi Şi o rană în piept. Nu eşti tu de vină, e de vină imaginaţia mea De aceea nu plânge că plec în grabă Acum mie mi se potriveşte să plâng Pentru idealurile pierdute ale inimii mele. Dar care este visul acela Care întotdeauna devine realitate Şi nu lasă zgârieturi în cele mai multe inimi Şi o rană în piept.
angelxirina © 06.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info