Und ich bin wie eine Stadt | ||
Μου λες πως είμαι, μάτια μου πόλη μενεξεδένια, στις γειτονιές μου πως μεθάς την πιο κρυφή σου έννοια. Μου λες πως είμαι τ’ όνειρο, τ’ ονειροδρόμιό σου, τη μια ταξίδι στη χαρά την άλλη στο χαμό σου. Κι εγώ σαν πόλη αφήνομαι τη νύχτα του Σαββάτου να κάνεις στην αγκάλη μου το γύρο του θανάτου. Συχνά μου λες τ’ αστεία σου για να γελώ λιγάκι, στα Λούνα Παρκ του γέλιου μου να παίζεις σαν παιδάκι. Μες στα γρανάζια πιάνεσαι, θύμα στην αγκαλιά μου. Κάνεις πως φεύγεις μα γυρνάς και λιώνεις πιο βαθιά μου. | ![]() | Mein Liebling, sag mir, dass ich wie eine violette Stadt bin, dass du dich in meinem Kiez betrinkst dein geheimstes Streben. Sag mir, dass ich der Traum bin, die Straße deiner Träume, zum einen eine Reise zur Freude zum anderen in deine Hölle. Und wie eine Stadt veranlasse ich samstags in der Nacht dass du in meiner Umarmung eine akrobatische Nummer machst. Oft erzählst du mir deine Witze damit ich etwas lache, damit du im Vergnügungspark meines Lachens spielst wie ein kleines Kind. Aber du bleibst im Getriebe hängen, als Opfer in meiner Umarmung. Du bist dabei zu gehen, aber du drehst dich um und du schmilzt noch tiefer in mir. |
lipsia © 06.08.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info