la bugia piu' grande | ||
Πάει καιρός που σ’ αγαπώ καιρός που περιμένω όμως μπροστά στην πόρτα μου δε φάνηκε κανείς Με δεκανίκι ξύλινο σε ποιο χορό πηγαίνω πως λύνεται το αίνιγμα ετούτης της ζωής R: Το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα το πιο μεγάλο ψέμα της γης Είναι φορές που σκέφτομαι τη μοίρα των ανθρώπων ερχόμαστε και φεύγουμε χνουδάκια στο βοριά Και `συ γελάς και λούζεσαι στα φώτα ξένων τόπων και με την άκρη του φρυδιού μου σκίζεις την καρδιά R: Το πιο μεγάλο.... Τόσα σωστά που έκανες κάνε και ένα λάθος με μάτια τόσο όμορφα γιατί με τυραννάς βούλιαξα μες τα μάτια σου κι έχουνε τέτοιο βάθος που δε θα ξαναβγώ ποτέ μα εσύ δε μ’ αγαπάς R: Το πιο μεγάλο... | E' tempo che ti amo tempo che aspetto pero' davanti alla mia porta non e' apparso nessuno Con la stampella di legno in quale ballo vado come si risolve l'enigma di questa vita La bugia piu' grande tienila per me la bugia piu' grande della terra Sono volte che penso il destino delle persone veniamo ed andiamo via piumette al vento E tu ridi e ti lavi i capelli sotto le luci di terre straniere e con l'estremita' della sopraciglia mi strappi il cuore La bugia piu' grande tienila per me la bugia piu' grande della terra Tante cose giuste che hai fatto fai anche una sbagliata con occhi cosi belli perche' mi torturi sono affogato dentro i tuoi occhi e hanno questa profondita' che non usciro' mai piu' ma tu non mi ami La bugia piu' grande tienila per me la bugia piu' grande della terra | |
hrakleitos © 06.08.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info