pronto será de noche
Απ’ το παράθυρο το μισανοιγμένο
Προσμένω να σε δω στον δρόμο να περνάς
Με το τσιγάρο σου στα χείλη κρεμασμένο
Σκυφτός απ’ την δουλειά στο σπίτι να γυρνάς
Έλα σαν όνειρο σε λίγο θα νυχτώσει
Στο κρύο στη βροχή πες μου πού θα πας
Έλα κι αυτή η νυχτιά ν’ αργήσει να τελειώσει
Αφού μες στ’ όνειρο μονάχα μ’ αγαπάς
Ούτε χαμόγελο ούτε καλησπέρα
Είναι τα μάτια σου σβησμένη πυρκαϊά
Κι εγώ σαν το κερί στο φύσημα του αγέρα
Για να `ρθεις προσευχή κάνω στην Παναγιά
Desde la ventana medio abierta
estoy intentando verte pasar por la carretera
con un cigarrillo colgado de los labios,
volviendo a casa, cabizbajo, desde el trabajo.
¡Ven como un sueño! Pronto será de noche.
Dime adónde vas con este frío y esta lluvia.
Ven a mí y deja que esta noche se alargue...
puesto que sólo me quieres entre sueños
Ni una sonrisa, ni unas buenas noches.
Tus ojos, un incendio extinguido.
Y yo, como una vela en un vendaval,
rezo a la Virgen para que vengas.
Avellinou © 06.08.2014