Microcosm
Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες, μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο `κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ’ αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ’ άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ’ άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.
And here, this is what I want to tell you now
In India, in the city of Calcutta,
they blocked the road for a human being.
They bound him in chains, there where he was walking.
That is why, then, I don't permit myself to
raise my head to the starlit universes.
You will say, the stars are far away
and out earth is so, so small.
Well, then, whatever they are, the stars
I stick my tongue out at them.
For me, anyway, the most amazing thing,
the most imposing, most mysterious and biggest thing
is a human being whom they obstruct from walking,
is a human being whom they have bound in chains.
Love Song for Greece, Eva Johanos © 06.08.2014