Знам да ме ниси волела

Πως δε μ’ αγάπησες το ξέρω
κι ας ταξιδέψαμε μαζί.
Με γκρίζο και με θαλασσί,
εκεί που τ’ όνειρό σου ζει
κι φλέβα σου κρυφή πατρίδα,
πως δε μ’ αγάπησες το είδα.

Λέξη μην πεις το ξέρω,
πως δε μ’ αγάπησες ούτε με πίστεψες ποτέ.
Λέξη μην πεις κι ας υποφέρω,
πως δε μ’ αγάπησες το ξέρω.

Πως δε μ’ αγάπησες το ξέρω,
μα δε σου το `δειξα γιατί
ήταν η θάλασσα ζεστή
κι εγώ καράβι από χαρτί
να λιώνω στον υγρό σου πόθο,
πως δε μ’ αγάπησες το νιώθω.

Λέξη μην πεις το ξέρω,
πως δε μ’ αγάπησες ούτε με πίστεψες ποτέ.
Λέξη μην πεις κι ας υποφέρω,
πως δε μ’ αγάπησες το ξέρω.


Знам да ме ниси волела
иако на пут си ме повела.
У сиво и плаветнило,
тамо где живи твој сан
а дом је само скривено било,
да ме ти не волиш увидех сам.

Ни реч не реци, све знам,
да сам у љубави и вери ја био сам.
Ни реч не реци, па нека патим,
да ме ниси волела ја знам.

Да ме ниси волела ја знам.
А нисам ти показао зашто
је море цело обуз'о плам
и ја попут брода од папира
понирао до чежње дубина,
да ме ниси волела осећам сам.

Ни реч не реци, све знам,
да сам у љубави и вери ја био сам.
Ни реч не реци, па нека патим,
да ме ниси волела ја знам.

MiliTa* © 06.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info