When I tell you Orange come out
Γυρίζω μες στο σπίτι μόνος μου,
οι γέροι μου δεν είναι εδώ.
Τριγύρω όλα τα πράματα τα ξέρω από παιδί.
Ανοίγω το συρτάρι: Κάτι ψευτοκοσμήματα της μάνας μου
κι ο νυχοκόπτης ο παλιός του πατέρα μου είν’ εκεί.
Πηγαίνω στο σαλόνι. Όλα σε άλλες εποχές σταματημένα.
Μετράει ανάποδα ο καιρός, πάνω σε κάτι γυαλικά
που σπάζουν ένα – ένα.
Είναι πολύ σκληρό να θάβεις τα ξύλινα σπαθιά σου,
και ξαφνικά να μεγαλώνεις με χίλια δυο γιατί
μες στην καρδιά σου, μες στην καρδιά σου.
Ταξιδεύοντας σε γκρίζες θάλασσες στα λίγα φωτεινά
διαλείμματα δροσιάς,
άκουσα το τραγούδι ως το τέλος κι ο θάνατος γελούσε
με λυγμούς.
Γυρίζω μες στο σπίτι μόνος μου,
οι γέροι μου δεν είν’ εδώ.
Ανοίγω τη ντουλάπα και μέσα στο καθρέφτη
βλέπω ένα παιδί να μου γελάει και να μου λέει:
« Εμένα μ’ έχουν βάλει τιμωρία.
Όμως, κάθε φορά που θέλεις να ‘ρχεσαι από ‘δω,
απ’ το γυαλί να μπαινοβγαίνεις.
Εμένα δε με βλέπουνε,
κι, όταν σου λέω πορτοκάλι τρεις φορές, να βγαίνεις.»
Γυρίζω μες στο σπίτι μόνος μου.
I wander around in the house alone,
my folks aren't here.
Around all the things I have known since I was a kid.
I open the drawer: Some costume jewelry of my mom's
and my dad's old fingernail cutter are there.
I go into the living room. Everything has been stopped in other times.
Time counts backwards, on top of some glass things
that break one by one.
It is very hard to bury your wooden swords,
and suddenly to grow up with a thousand and two whys
in your heart, in your heart.
Traveling in grey seas to the few bright
breaks of refreshment,
I heard the song until the end and Death laughed
with sobs.
I wander around in the house alone,
my folks aren't here.
I open the closet and inside, in the mirror
I see a child who laughs at me and tells me:
"-Me they have put me here for a punishment.
But, every time that you want, come here,
to come in and out of the mirror.
Me they don't see,
and when I say Orange three times, come out."
I wander around the house alone.
Love Song for Greece, Eva Johanos © 06.08.2014