Capelli ricci
Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα
που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά
σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα
η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.
Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους
τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά
και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους
τ’ ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.
Θά `ρθουν καιροί, καιροί ευτυχισμένοι
σκλάβοι δε θα `ναι τότε οι λαοί
θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι
σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.
Εγώ Άη Στράτη δε φοβάμαι
είναι κι αυτή μια Ελληνική γωνιά
τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν
δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.
Capelli ricciuti color di corvo
che il vento agita alla sinistra
sempre vi amavo e ancora
il mio misero cuore sospira e pena.
Se ne è andato il tempo quando uscivi nelle strade
e alla brava portavi la cuffia sulle ventitré
con i capelli scompigliati sulle spalle
e il vento li agitava alla sinistra.
Verranno tempi, tempi fortunati
i popoli più non saranno schiavi
vivremo allora affratellati
in una vita di pace e libertà.
Non ho paura io di Ai Stratis
anche quello è un angolo di Grecia
se anche sono bianchi i nostri capelli neri
non ci spaventa il peggiore degli inverni.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.08.2014