Of the moon*
Δεν το μπορείς του φεγγαριού
να βρεις ένα ψεγάδι
γιατί σκορπά την ομορφιά
στην πλάση κάθε βράδυ
Ζηλεύγω του, του φεγγαριού
που πάντα σεργιανίζει
γιατί θωρεί την π’ αγαπώ
τη νύχτα σαν πορίζει
Σαν θα περνάς την πόρτα τζη
φεγγάρι μου σταμάτα
χαιρέτα μου την, κι ύστερα
συνέχισε τη στράτα
χαιρέτα μου τη, κι ύστερα
συνέχισε τη στράτα.
Ήλιε μου παραγγέλνω σου
να γοργοβασιλέψεις
μην, το φεγγάρι, δεις σαν βγει
γιατί δα ντου ζηλέψεις
Φεγγάρι μου ουρανόστρατο
χαμήλωσε μια στάξη
να φέγγει, η γη κι η αγάπη μου
στο σπίτι τζη να φτάξει.
Σαν θα περνάς την πόρτα τζη
φεγγάρι μου θυμήσου
πόσες βραδιές περάσαμε
αυτή κι εγώ μαζί σου
πόσες βραδιές περάσαμε
αυτή κι εγώ μαζί σου.
Σαν θα περνάς την πόρτα τζη
φεγγάρι μου θυμήσου
πόσες βραδιές περάσαμε
αυτή κι εγώ μαζί σου
πόσες βραδιές περάσαμε
αυτή κι εγώ μαζί σου.
You cannot, in the moon
find a single flaw
because he scatters beauty
over creation every evening
I envy the moon
as he wanders everywhere
because he sees the one I love
as she goes in the night
As you go through her door
My moon, stop
greet her for me, and then
continue on your road
greet her for me, and then
continue on your road
My sun, I ask of you
to set quickly
that the moon not see the dawn
because you will envy him
My moon, the road of the sky
lower a bit
to shine, so my love
can arrive at her house
As you pass through her door,
my moon, remember
so many nights we spent
she and I, with you
so many nights we spent
she and I, with you
As you pass through her door,
my moon, remember
so many nights we spent
she and I, with you
so many nights we spent
she and I, with you
Love Song for Greece, Eva Johanos © 06.08.2014