Dio stesso | ||
Πάνω σου η γη ξυπνάει, ήλιος μπαίνει από παντού. Κάθομαι και σε κοιτάζω, μη με φοβάσαι. Είσαι ακόμα από τον ύπνο, τ’όνειρο έχει εξατμιστεί. Μάρτιο θυμίζεις πώς να σε προβλέψω; Ένα απ’όλα τα βιβλία που έχω μέσα μου βαθιά του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν. Τίποτα δεν έχει μείνει κι όμως όλα είναι εδώ. Άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου. Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. Άφωνη η ζωή ρωτάει τόση ομορφιά από πού; Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει: Μόνο η αγάπη ξέρει τώρα έμαθα κι εγώ πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου. Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως. Τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά. Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. | Sopra a te la terra si sveglia sole entra da per tutto mi siedo a guardarti non aver paura Sei ancora dal sonno il sogno si e' asciugato Ricordi marzo come faccio a prevederti Uno di tutti i libri che ho dentro in fondo a me dell'amore lune nere lo illuminano Non e' rimasto niente e pure tutto e' qui lasciami toccare i tuoi capelli Dio stesso se avessi di fronte a me ti dico preferisco l'inferno con te Una voce chiede vita tanta bellezza da dove il cielo piove rubini e risponde solo l'amore conosce adesso ho saputo anch'io quanto ho bisogno il tuo abbraccio Dio stesso se avessi di fronte a me ti dico preferisco l'inferno con te Nient'altro che te alla luce Nient'altro che mi uccida dolcemente | |
hrakleitos © 13.07.2006 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info