La profezia
Λάθος μου δόθηκε ο χρησμός και σ’ άπλωσα το χέρι
κι όλου του κόσμου ο παιδεμός
φύτρωσε κι έγινε καημός
κι άνθισε καλοκαίρι.
Πάνω στη μαύρη σου στολή, στο μαύρο τ’ άλογό σου
μαύρο σου κέντησα πουλί
και κόκκινη ανατολή
στο δάκρυ το δικό σου.
Πήρε τη νύχτα ο χαμός και τ’ όνειρο μαχαίρια
ψεύτικος ήταν ο χρησμός
πως θα γυρίσει ο ποταμός
με δέκα περιστέρια.
Falsa la profezia che mi fu fatta e la mano ti protesi
e la tribolazione di tutto il mondo
sbocciò e si fece dolore
e fiorì durante un'estate.
Sopra la tua nera divisa, sopra il tuo nero cavallo
ricamai un uccello nero
ed una rossa aurora
sopra il tuo pianto.
La sciagura afferrò la notte e coltelli il sogno
menzognera era la profezia
che il fiume sarebbe ritornato
con dieci colombe.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.08.2014