Nella mia impenetrabile solitudine
Μες στην κλειστή μοναξιά μου
έσφιξα τη ζεστή παιδική σου άγνοια
στην αγνή παρουσία σου καθρέφτισα
τη χαμένη ψυχή μου
εμείς αγαπήσαμε
εμείς προσευχόμαστε πάντοτε
εμείς μοιραστήκαμε το ψωμί
και τον κόπο μας
κι εγώ μέσα σε σένα
και σ’ όλους.
Nella mia impenetrabile solitudine
confinai la mia infantile inconsapevolezza
rispecchiai nella tua presenza pura
la mia anima perduta
noi amammo
noi sempre ci pregammo
noi ci dividemmo il pane
e la nostra fatica
con me dentro di te
e dentro tutti.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.08.2014