Ospiti | ||
Σαν τελειώνουν τα φιλιά σαν με πνίγει η ερημιά άθελα μου μπαίνουν κάτι σκέψεις. Όπως ήρθες ξαφνικά κάποτε απ’ το πουθενά έτσι ξαφνικά θα επιστρέψεις. Εγω δε θέλω τα φιλιά να `ναι σαν επισκέπτες που `ρχονται από μοναξιά κι έναν πόθο μοναχά σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες. Που `ρχονται από μοναξιά κι έναν πόθο μοναχά σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες. Όταν ψάχνεις για να βρεις σχέδια για αύριο της στιγμής που μου λες χωρίς να στο ζητάω. Εγώ κλείνω την καρδιά σου χαμογελάω γλυκά μέσα μου όμως σ’ αποχαιρετάω. | Quando stanno finendo i baci quando mi soffoca la solitudine senza volerlo mi vengono dei pensieri. Come sei venuto d'improviso un tempo da nessuna parte cosi' a l'improviso te ne ritornerai la'. Io non voglio che i baci siano come ospiti che vengono per solitudine e un solo desiderio si cancellano e scappano come ladri. Che vengono per solitudine e un solo desiderio si cancellano e scappano come ladri. Quando cerchi per trovare piani del momento per domani che mi dici senza chiedertelo. Io chiudo il cuore ti sorrido dolcemente dentro di me pero' ti saluto. | |
hrakleitos © 13.07.2006 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info