Surabaya Johnny | ||
Τα δεκάξι δεν τα ‘χα κλείσει όταν φάνηκες ξένος εσύ Και μου είπες μαζί σου να με πάρεις, καθαρίζεις για όλα εσύ Κι όταν ρώτησα πόσο βγάζεις μου ‘πες, τότε, και μην τ’ αρνηθείς Στο σταθμό και στα τρένα δουλεύεις και πως δε θα σαλπάρεις ποτέ Είπες πολλά Johnny, όλα ψευτιές Johnny, όλο απάτη Johnny από την αρχή Και σε μισώ, Johnny μη μου γελάς Johnny, Μη μου φυσάς το καπνό στα μούτρα, σκυλί Surabaya Johnny, είσαι τόσο σκληρός Surabaya Johnny, Θε μου, πως σ’ αγαπώ Surabaya Johnny, έχω θλίψη βαθειά που ‘σαι άκαρδο πλάσμα Μα εγώ σ’ αγαπώ Στην αρχή ήταν ένα θαύμα, μα σου τα ‘δωσα όλα με μιας Και προτού να περάσουν λίγες μέρες, ούτε γύριζες να με δεις Ταξιδεύουμε στο ποτάμι, κι από ‘κει σε λιμάνι φτηνό Τώρα σαν κοιταχτώ στον καθρέφτη μοιάζω να ‘μια σαράντα χρονώ Δε θες αγάπη Johnny, λεφτά θέλεις Johnny, και με ρίχνεις Johnny, μ’ ένα φιλί Όλα τα θέλεις, Johnny, όλα σου τα ‘δωσα, Johnny, Μη μου φυσάς το καπνό στα μούτρα, σκυλί Surabaya Johnny, είσαι τόσο σκληρός Surabaya Johnny, Θε μου, πως σ’ αγαπώ Surabaya Johnny, έχω θλίψη βαθειά που ‘σαι άκαρδο πλάσμα Μα, γι’ αυτό σ’ αγαπώ Δεν ρωτούσα ποτέ να μάθω, Surabaya τι πάει να πει Όμως όλοι σαν κάλπικη δεκάρα, σε γνωρίζουν στα καπηλειά Κάποια μέρα που θα ξυπνήσω σε κρεβάτι φτηνού λιμανιού Θα ‘χεις φύγει χωρίς μια λέξη, να σαλπάρεις για πάντα μακριά Είσαι άκαρδος, Johnny, είσαι τομάρι, Johnny Γιατί μου φεύγεις, λέγε, γιατί Johnny Αφού σ’ αγαπώ Johnny, όπως στην αρχή, Johnny Μη μου φυσάς το καπνό στα μούτρα, σκυλί Surabaya Johnny, είσαι τόσο σκληρός Surabaya Johnny, Θε μου, πως σ’ αγαπώ Surabaya Johnny, έχω θλίψη βαθειά που ‘σαι άκαρδο πλάσμα Μα, γι’ αυτό σ’ αγαπώ | ![]() | Ich war jung, Gott, erst sechzehn Jahre / Du kamest von Birma herauf Und sagtest, ich solle mit dir gehen / Du kämest für alles auf. Ich fragte nach deiner Stellung / Du sagtest, so wahr ich hier steh Du hättest zu tun mit der Eisenbahn / Und nichts zu tun mit der See. Du sagtest viel, Johnny / Kein Wort war wahr, Johnny Du hast mich betrogen, Johnny, in der ersten Stund Ich hasse dich so, Johnny / Wie du dastehst und grinst, Johnny Nimm die Pfeife aus dem Maul, du Hund. Surabaya-Johnny, warum bist du so roh? Surabaya-Johnny, mein Gott, ich liebe dich so. Surabaya-Johnny, warum bin ich nicht froh ? Du hast kein Herz, Johnny, und ich liebe dich so. Zuerst war es immer Sonntag / So lang, bis ich mitging mit dir Aber schon nach zwei Wochen / War dir nicht nichts mehr recht an mir. Hinauf und hinab durch den Pandschab / Den Fluß entlang bis zur See: Ich sehe schon aus im Spiegel / Wie eine Vierzigjährige. Du wolltest nicht Liebe, Johnny / Du wolltest Geld, Johnny Ich aber sah, Johnny, nur auf deinen Mund. Du verlangtest alles, Johnny / Ich gab dir mehr, Johnny Nimm die Pfeife aus dem Maul, du Hund. Surabaya-Johnny, warum bist du so roh ? Surabaya-Johnny, mein Gott, ich liebe dich so. Surabaya-Johnny, warum bin ich nicht froh ? Du hast kein Herz, Johnny, und ich liebe dich so. Ich hatte es nicht beachtet / Warum du den Namen hast Aber an der ganzen langen Küste / Warst du ein bekannter Gast. Eines morgens in einem Sixpencebett / Werd ich donnern hören die See Und du gehst, ohne etwas zu sagen / Und dein Schiff liegt unten am Kai. Du hast kein Herz, Johnny / Du bist ein Schuft, Johnny Du gehst jetzt weg, Johnny, sag mir den Grund. Ich liebe dich doch, Johnny / Wie am ersten Tag, Johnny Nimm die Pfeife aus dem Maul, du Hund. Surabaya-Johnny, warum bist du so roh ? Surabaya-Johnny, mein Gott, ich liebe dich so. Surabaya-Johnny, warum bin ich nicht froh ? Du hast kein Herz, Johnny, und ich liebe dich so. |
Avellinou © 06.08.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info