A head full of gold
Έχω ένα άδειο σκουριασμένο πιστόλι
και μια αλήθεια βολικιά σαν ξυράφι
Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω ένα φόβο που τον έχουνε όλοι
και μια φωτιά που την ταΐζω με λάθη
Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
μ’ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω ένα δρόμο, μα δεν ξέρω που βγάζει,
μια ίσια γραμμή σ’ ένα βρόμικο χάρτη
Και στροβιλίζομαι απ’ τη μια άκρη στην άλλη
μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω μια θλίψη που `ναι τόσο μεγάλη
που όλο φοβάμαι μην τυχόν και ξεσπάσει
Κι ισορροπώ μέσα στου ονείρου τη ζάλη
μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
Έχω έναν ήλιο χλωμό στη φορμόλη,
μια καρδιά που διψάει σαν καμένο χωράφι
Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη
μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι
I have an empty rusted gun
And a truth convenient like a razor
An I wander from city to city
With a head full of gold
I have a fear that everyone has
And a fire that I feed it with mistakes
And I wander from city to city
With a head full of gold
I am in a street that I don't know where it will take me,
A straight line on a dirty map
And I swirl from one end to the other
With a head full of gold
I have a sorrow that is so big
That I am afraid that it will break out
And I balance in the dizziness of a dream
With a head full of gold
I have a pale sun in formalin
A heart thirsty like a burned field
And I wander from city to city
With a head full of gold
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 06.08.2014