Žalba
Ήταν χειμώνας, βροχή και κρύο
κι εσύ σαν ήλιος στου μυαλού μου το τοπίο,
να `ξερες πόσο σε αγαπούσα,
δεν το κατάλαβες ούτε για μια στιγμή.
Και τώρα κοίτα με λοιπόν, καμάρωσέ με,
δες τι κατάφερες μέσα σε μια βραδιά,
στάσου σαν να `σουνα εδώ και κοίταξέ με
δες πως πεθαίνει μια καρδιά.
Ήσουν για μένα όλη η ζωή μου,
μόνο σ’ εσένα είχα δώσει την ψυχή μου
κι ήρθε ένα βράδυ, μου `πες θα φύγω,
αδιαφορώντας αν σκοτώνεις μια ζωή.
Και τώρα κοίτα με λοιπόν, καμάρωσέ με,
δες τι κατάφερες μέσα σε μια βραδιά,
στάσου σαν να `σουνα εδώ και κοίταξέ με
δες πως πεθαίνει μια καρδιά.
Bila je zima, kiša i hladno
ti kao sunce u mislima mi prostranost,
da si znala, koliko sam te voleo,
nisi to shvatila ni jednog trenutka.
Sada gledaj me,divi mi se
pogledaj šta si postigla za samo jedno veče,
stani kao da si bila ovde i gledaj me
vidi kako umire jedno srce.
Bila si za mene čitav život
samo tebi dadoh dušu
i došla si jedne večeri, reče mi da odem,
ravnodušna što ubijaš jeda život.
Sada gledaj me,divi mi se
pogledaj šta si postigla za samo jedno veče,
stani kao da si bila ovde i gledaj me
vidi kako umire jedno srce.
nikossigma © 06.08.2014