Die Fremde
Ξεκινάει το καράβι για την ξενητειά
για την ξενιτιά, για την ξενητειά,
μάτια μου αγαπημένα πάω μακριά,
πάω μακριά, πάω μακριά.
Σ’ άλλους τόπους, σ’ άλλα μέρη
φεύγω κι ο Θεός το ξέρει,
φεύγω κι ο Θεός το ξέρει
αν γυρίσω πια.
Μια αγάπη πικραμένη στην ακρογιαλιά,
στην ακρογιαλιά, στην ακρογιαλιά,
με της θάλασσας τ’ αγέρι στέλνει τα φιλιά,
στέλνει τα φιλιά, στέλνει τα φιλιά.
Σ’ άλλους τόπους, σ’ άλλα μέρη
φεύγω κι ο Θεός το ξέρει,
φεύγω κι ο Θεός το ξέρει
αν γυρίσω πια.
Das Schiff fährt ab ins fremde Land
ab ins fremde Land, ab ins fremde Land,
mein geliebter Schatz, ich fahre weit weg,
fahre weit weg, fahre weit weg.
In andre Lande, an andren Ort
geh ich fort, allein nur Gott weiß es,
geh ich fort, allein nur Gott weiß es,
ob ich zurückkehre.
Eine Geliebte bittertraurig am Ufergestade,
am Ufergestade, am Ufergestade,
mit den Winden des Meeres schickt sie die Küsse,
schickt sie die Küsse, schickt sie die Küsse.
In andre Lande, an andren Ort
geh ich fort, allein nur Gott weiß es,
geh ich fort, allein nur Gott weiß es,
ob ich zurückkehre.
lipsia © 06.08.2014