Guarda come si perdono le strade
Κοίτα πώς χάνονται οι δρόμοι μες στους ανθρώπους... τα περίπτερα πως κρυώνουνε απ’ τις βρεγμένες εφημερίδες ο ουρανός πως τρυπιέται στα καλώδια και το τέλος της θάλασσας από το βάρος των πλοίων πόσο λυπημένες είναι οι ξεχασμένες ομπρέλες στο τελευταίο δρομολόγιο και το λάθος εκείνου που κατέβηκε στην πιο πριν στάση τα αφημένα ρούχα στο καθαριστήριο και τη ντροπή σου ύστερα από δυο χρόνια που βρήκες λεφτά πως να τα ζητήσεις πως τσούκου τσούκου αργά μεθοδικά μας αλλοιώνουνε να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή από το στιλ της καρέκλας...		Guarda come si perdono le strade in mezzo alle persone... i chioschi come stanno intirizziti sotto i giornali infradiciati il cielo com'è ferito dai fili della luce e l'ultimo specchio di mare dal peso delle navi quanto sono afflitti gli ombrelli smarriti nella corsa precedente e l'errore di quello che è sceso una fermata prima gli abiti lasciati in tintoria e la tua vergogna dopo due anni che non vedi un quattrino come puoi chiederne ancora come a poco a poco senza fretta con metodo ci stanno deformando per farci stabilire il nostro posto nella vita in base allo stile della seggiola...
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info