Days which have gone | ||
Μέρες που καρτερούσα ν’ αλλάξουν οι καιροί, νύχτες που σεργιανούσα τρεμάμενο κερί. Μέρες που συλλογιόμουν πού να 'σαι, πού γυρνάς κι από ποια βρύση ξένη πίνεις και ξεδιψάς. Μέρες που φύγαν, μέρες που θά 'ρθουν, χρόνια που σ’ αγαπώ. Η αγάπη φτάνει σαν πυροφάνι στης νύχτας το χορό. Μέρες που φύγαν, μέρες που θά 'ρθουν, χρόνια θα σ’ αγαπώ. Γίνομαι αγάπη, γίνομαι Απρίλης, σκύβω και σε φιλώ. Τα χρόνια που διαβήκαν να σβήσω δεν μπορώ, οι πίκρες που μας βρήκαν δεν έχουν τελειωμό. Στα σύνορα της νύχτας προσμένει η χαρά και μες στο φως λουσμένη μας γλυκοχαιρετά. | Days when I waited for the times to change nights when I took walks a trembling candle Days when I thought about where you might be, where you are running around and from what foreign source you are drinking and slaking your thirst Days which have gone, days which will come, years in which I love you. Love arrives like a lamp at the dance of the night. Days which have gone, days which will come, years in which I love you. I become love, I become April, I bend down and kiss you. The years which have passed by I cannot erase, the bitternesses which found us have no end. At the border of the night joy waits and bathed in light she sweetly waves to us. | |
Love Song for Greece, Eva Johanos © 06.08.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info