Insieme fino alla fine
Τα μάτια σου απαλά απ’ τη θλίψη σαν βροχή καθώς πλανιέσαι μοναχή οι θάλασσες σε ταξιδεύουν ωσότου φτάσεις στης γαλήνης το νησί Μην προσπαθείς τα πράγματα ν’ αλλάξεις θα το δεις φεύγει ο καιρός καράβι και μας πάει πίσω μπρος Μαζί σου ως την άκρη ταξίδεψα κι εγώ κι ας έμπαζε η βάρκα μας νερό μα της καρδιάς σου το μπουγάζι απάνω στης στεριάς με βγάζει τον αφρό. Μην προσπαθείς τα πράγματα ν’ αλλάξεις θα το δεις φεύγει ο καιρός καράβι και μας πάει πίσω μπρος Αρμύρα στα μαλλιά σου και το σώμα υγρό να σ’ ακουμπήσω δεν μπορώ στέγνωσαν απ’ το φως του ήλιου κι αρώματα από της Δήλου το ναό Μην προσπαθείς τα πράγματα ν’ αλλάξεις θα το δεις φεύγει ο καιρός καράβι και μας πάει πίσω μπρος		I tuoi occhi teneri per la tristezza come la pioggia quando vaghi sola i mari ti trasportano finchè non arrivi all’isola della bonaccia Non ti sforzare di cambiare le cose, lo vedrai, il tempo se ne va come una nave e ci passa avanti e indietro Io viaggerò insieme a te fino alla fine che la nostra barca derida l’acqua ma lo stretto del tuo cuore mi getta sulla terra ferma con la schiuma Non ti sforzare di cambiare le cose, lo vedrai, il tempo se ne va come una nave e ci passa avanti e indietro Sale sui tuoi capelli e il tuo corpo umido non posso toccarti si seccarono alla luce del sole pure i profumi dal tempio di Delo Non ti sforzare di cambiare le cose, lo vedrai, il tempo se ne va come una nave e ci passa avanti e indietro
Alessio Miranda © 01.08.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info