Хладноћа и самоћа
Οι άνθρωποι που πάγωσαν
δεν το `μαθαν ακόμα
λες και γλυκά ονειρεύονται
και έπεσαν σε κώμα
Μα απόψε μες στον ύπνο μου
χωρίς καμιά αιτία
ξύπνησα και σε φίλησα
σε μια φωτογραφία
Το κρύο και η μοναξιά
μια συνήθεια είναι
θα πέθαινα όταν έφυγες
μα εδώ ακόμα είμαι
Οι άνθρωποι που πάγωσαν
δεν το `μαθαν ακόμα
έφτιαξε ο χρόνος κάλυμα
στο διάφανο τους σώμα
Στη ραγισμένη μου καρδιά
να στάξει λίγη κόλλα
το πόσο αντέχεις μην ζητάς
γιατι τ’ αντέχεις όλα
Το κρύο και η μοναξιά
μια συνήθεια είναι
θα πέθαινα όταν έφυγες
μα εδώ ακόμα είμαι.
Το κρύο και η μοναξιά
μια συνήθεια είναι
αρρώστησα όταν έφυγες
μα εδώ ακόμα είμαι
Људи који су се следили
још увек то нису схватили
као да слатко сањају
и упали су у кому.
Али ноћас сам се из сна
без икаквог разлога
пробудила и пољубила
тебе на једној слици.
Хладноћа и самоћа
су само навика
хтела сам да умрем кад си отишао
али још увек сам ту.
Људи који су се следили
још увек то нису схватили
време је направило покривач
за њихова провидна тела.
На моје сломљено срце
кад би кануло мало лепка
не питај се колико можеш да поднесеш
јер можеш да поднесеш све.
Хладноћа и самоћа
само су навика
хтела сам да умрем кад си отишао
али још увек сам ту.
Хладноћа и самоћа
само су навика
разболела сам се кад си отишао
али још увек сам ту.
neraidaBGD, Ivana © 07.08.2014