Capitão do amor

Έκανε κρύο και με κέρασε κονιάκ
πριν αρνηθώ το `πια και μου `καψε τη γλώσσα
άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω
δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα
κάθε παράθυρο ανάσαινε ψυχρά
τ’ άδειο δωμάτιο το ζέσταινε μια φλόγα
κι όταν τα λόγια μου σωθήκαν ξαφνικά
ήρθαν τ’ ανείπωτα, ήρθαν τ’ ανείπωτα

κι αυτός μ’ αγκάλιασε με φίλησε με κοίταξε και μίλησε

Να με λες λοχαγό έρωτα να στέκεσαι μπροστά μου προσοχή
να σκύβεις το κεφάλι να υψώνεις την ψυχή
πριν ξεχυθώ στη μάχη να λες μια προσευχή
να ορκίζεσαι στης μάνας την ευχή
στο σπίτι και το κτήμα σε ονόματα, πατρίδες και σταυρούς

Και στους ωραίους λοχαγούς κυρίως σ’ αυτούς
γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα
γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα

Έπεσ’ η νύχτα και τον πήρε μακριά
τ’ άδειο δωμάτιο βυθίστηκε στο κρύο
άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω
δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα
μονάχα αντίο.


Estava frio e me comprou conhaque
antes, me secou a língua
Gostaria de saber o quanto que
eu não disse nada , não disse nada
cada janela soprou frio
a sala vazia aquece uma chama
e quando as minhas palavras de repente salvos
veio indizível , veio indizível

ele me abraçou beijou olhou e falou

Chama-me capitão do amor para ficar na frente da minha atenção
para dobrar a cabeça para aumentar a sua alma
antes de ir para a batalha para fazer uma oração
Cadastrado juro por desejo da mãe
casa e propriedade nomes, cidades natais e cruzes

E desses belos capitães senhores principalmente desses
porque quando eles perdem a vergonha
porque quando eles perdem a vergonha

A noite caiu e leva para longe
a sala vazia mergulha no frio
Gostaria de saber quanto que eu tinha em minha mente a te dizer
Eu não disse nada , não disse nada
só adeus.

Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 07.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info