Capitão do amor
Έκανε κρύο και με κέρασε κονιάκ πριν αρνηθώ το `πια και μου `καψε τη γλώσσα άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα κάθε παράθυρο ανάσαινε ψυχρά τ’ άδειο δωμάτιο το ζέσταινε μια φλόγα κι όταν τα λόγια μου σωθήκαν ξαφνικά ήρθαν τ’ ανείπωτα, ήρθαν τ’ ανείπωτα κι αυτός μ’ αγκάλιασε με φίλησε με κοίταξε και μίλησε Να με λες λοχαγό έρωτα να στέκεσαι μπροστά μου προσοχή να σκύβεις το κεφάλι να υψώνεις την ψυχή πριν ξεχυθώ στη μάχη να λες μια προσευχή να ορκίζεσαι στης μάνας την ευχή στο σπίτι και το κτήμα σε ονόματα, πατρίδες και σταυρούς Και στους ωραίους λοχαγούς κυρίως σ’ αυτούς γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα Έπεσ’ η νύχτα και τον πήρε μακριά τ’ άδειο δωμάτιο βυθίστηκε στο κρύο άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα μονάχα αντίο.		Estava frio e me comprou conhaque antes, me secou a língua Gostaria de saber o quanto que eu não disse nada , não disse nada cada janela soprou frio a sala vazia aquece uma chama e quando as minhas palavras de repente salvos veio indizível , veio indizível ele me abraçou beijou olhou e falou Chama-me capitão do amor para ficar na frente da minha atenção para dobrar a cabeça para aumentar a sua alma antes de ir para a batalha para fazer uma oração Cadastrado juro por desejo da mãe casa e propriedade nomes, cidades natais e cruzes E desses belos capitães senhores principalmente desses porque quando eles perdem a vergonha porque quando eles perdem a vergonha A noite caiu e leva para longe a sala vazia mergulha no frio Gostaria de saber quanto que eu tinha em minha mente a te dizer Eu não disse nada , não disse nada só adeus.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 07.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info