Fighting knife with bare hands
Δεν ξέρω πως να περιγράψω
τον εφιάλτη αυτό που ζω.
Έχει στιγμές παραφροσύνης
έχει στιγμές που νοσταλγώ.
Κι εγώ στη μέση μοιρασμένος
με το διπλό μου εαυτό
και την πυξίδα της καρδιά μου
συντονισμένο στο κακό.
Ας θες απ’ τα χέρια σου να σπάσω
Ας μη μου επιτρέπεις να αντιδράσω
Θα δίνω για όσο σ’ αγαπάω
γροθιά στο μαχαίρι
Η καρδιά μου δε δέχεται την ήττα
Δεν τελειώσαμε ακόμη, σου το είπα
Θα δίνω για όσο σ’ αγαπάω
κι ας χάνω από χέρι
Μια γροθιά στο μαχαίρι
Δεν ξέρω πως να περιγράψω
τ’ απλά, τα καθημερινά
Είναι σαν χάρτες που λατρεύεις
μα δε σε βγάζουν πουθενά
Δε με πειράζει που είπες φεύγω
μ’ έχει τσακίσει πιο πολύ
τα δυο σου μάτια που μου λέγαν
μην την ακούς, δεν το εννοεί...
I don't know how to describe
This nightmare that I'm living
There are moments of insanity
There are moments when I'm nostalgic.
And I'm split in half
With my double-self
And the compass of my heart
Concerted on bad things
If you want me to break from your hands
Even if you don't allow to react
I'll fight, as long as I love you
With bare hands against knife
My heart doesn't admit defeat
We're not over yet, I told you that
I'll fight, as long as I love you
Even if I lose
With bare hands against knife
I don't know how to describe
Simple, everyday things
They are like maps that you adore
But they lead you nowhere
It doesn't bother me that you said "I'm leaving"
It crushed me more
When your two eyes told me
"Don't listen to her, she doesn't mean it"...
anchee89 © 07.08.2014