E la nostra | ||
Ένα φάκελο στην πόρτα μου αφήσανε προχτές, μία πρόσκληση που λέει πως το παρελθόν σου καις. Ό,τι έψαχνες το βρήκες και δεν έχασες λεπτό και στο γάμο το δικό σου θέλεις να παραβρεθώ... Και στα δικά μας, και στα δικά μας που ζούμε ελεύθεροι τα όνειρά μας. Και στα δικά μας, μα να θυμάσαι έτσι όπως έστρωσες τα βράδια θα κοιμάσαι... Χαίρομαι με τη χαρά σου, έτσι είναι η ζωή τώρα ήρθε η σειρά σου, η δική μου ακόμα αργεί. Έκανες αυτό που θέλεις, μα στο τέλος, να το ξέρεις, της καρδιάς πληρώνουν όλοι το λογαριασμό. Ορκιζόσουν πως για σένα είμαι της ζωής το τέρμα, μα όλα ήτανε ένα ψέμα και τι να σου πω;.. Και στα δικά μας, και στα δικά μας που ζούμε ελεύθεροι τα όνειρά μας. Και στα δικά μας, μα να θυμάσαι έτσι όπως έστρωσες τα βράδια θα κοιμάσαι... Και στα δικά μας, και στα δικά μας, έτσι όπως έστρωσες τα βράδια θα κοιμάσαι... | Una busta alla mia porta mi hanno lasciato l'altro ieri, un invito che dice come brucia il tuo passato. Ciò che cercavi lo hai trovato, e non hai perso tempo e al tuo matrimonio vuoi che partecipi. E la nostra, e la nostra che viviamo liberi i nostri sogni. E la nostra, ricorda così come hai preparato (il letto) la notte dormirai (detto: avrai ciò che ti sei cercata) Sono contento della tua felicità, così è la vita adesso è arrivato il tuo turno, il mio ancora ritarda. Hai fatto ciò che vuoi, ma alla fine, che tu lo sappia, tutti i cuori pagano il conto Ho giurato che per te sono il fine della vita, ma era tutto una bugie e cosa vuoi che ti dica? E la nostra, e la nostra che viviamo liberi i nostri sogni. E la nostra, ricorda così come hai preparato (il letto) la notte dormirai (detto: avrai ciò che ti sei cercata) E la nostra, e la nostra la notte dormirai in ciò che ti sei preparata.... | |
Rosy_85, Rosy Alfonso © 07.08.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info