A 9 anni
Όταν ξυπνήσεις το πρωί
και δε θα βρεις στο πάτωμα
χαπάκια, πουλόβερ και σουτιέν
και χτυπήσεις με δύναμη την πόρτα
χωρίς ν’ ακούσεις πίσω σου το υστερικό μου `'σκασμός''
μη βάλεις τα κλάματα και πας για να με βρεις
στην παιδική φωτογραφία μου που σε κοιτάει.Ποτέ δεν έβλεπα.
Ούτε στα ηλίθια γραφτά μου. Σου 'χω πει ψέματα.
Πάντοτε σου 'λεγα
πως είναι όμορφοι οι άνθρωποι, τα χρώματα κι η μουσική.
Μέτρησε μόνο τα μεροκάματα που έκανα
μ’ αυτό θα μάθεις πως έζησα.
Μέτρησε έπειτα το νοίκι μας
ποτέ δε φτάνανε να το πληρώσω.
Και πόσο φως έκαψα
ψάχνοντας να βρω τρόπο.
Τράβα μετά και γύρεψε απ’ τον πατέρα σου
για τελευταία φορά χρήματα
και δώσε τα χρέη μου.
Ύστερα πλύνε τα μούτρα σου
και μην αφήσεις κανέναν να σου πει
τι απόγινε με τη μάνα σου.
Μόνο κάτω απ’ αυτές
τις ηλίθιες αποδείξεις
φτιάξε έναν ήλιο απ’ αυτούς που μόνο εσύ έχεις στο νου σου
και κάτω απ’ αυτόν
γράψε με τ’ αστεία παιδικά σου γράμματα
ξόφλησε ξόφλησε ξόφλησε
Quando la mattina ti sveglierai
e non troverai sul pavimento
pasticche pull-over e reggiseno
e picchierai forte alla porta
senza sentire alle tue spalle il mio "Silenzio!"
non metterti a frignare e va' a cercarmi
nella mia foto di bambina che ti
guarda. Io manco la vedevo.
Neanche le idiozie che scrivevo. Ti ho detto
bugie. Sempre ti dicevo
come son belli gli esseri umani i colori la musica.
Fa' il conto dei compensi che ho ricevuto
con questi saprai come ho vissuto.
Calcola poi il nostro canone d'affitto
non bastavano mai a pagarlo.
E quanta luce ho sprecato
cercando di trovare il modo.
Fila a cercare per l'ultima volta
dei soldi da tuo padre
e saldagli i miei debiti.
Poi lavati il muso
e non permettere a nessuno di domandarti
cos'è successo con la tua mamma.
Solamente, sotto queste
stupide ricevute
disegna un sole di quelli che solo tu
hai in mente
e sotto di quello
scrivi con la tue buffe lettere infantili:
CREPA! CREPA! CREPA! CREPA!
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.08.2014