Acordeón
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν
Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός
En mi barrio viejo tuve un amigo
que sabía tocar el acordeón
cuanto cantaba era como el sol
fuegos en sus manos encendía el acordeón
Pero una noche oscura como todas
estuvo a la mira tocando el acordeón
camiones fascistas pararon en la valla
y una ráfaga paró el acordeón
Lo eslogan empezado siempre me queda
cada vez que oiga desde entonces acordeón
y como estampa mi vida ha marcado
No pasará el fascismo!
Nikolas © 05.08.2006