Cravings
Πέρασαν χρόνια κι η καρδιά μου πια δεν κλαίει
Μόνο μεθάει και θυμάται και γελά
Με τους αετούς μου που όλοι γίναν αρουραίοι
Μόλις με είδαν να ορμάω στη φωτιά
Πέρασαν χρόνια και κατάλαβα τι φταίει
Που όλοι δειλιάζουμε μπροστά στην ομορφιά
Ακούω καλύτερα τη γάτα μου να κλαίει
Παρά του πόθους μου να ουρλιάζουν σαν σκυλιά
Μα τι είν’ αυτά που λέει
Του `βαλε ο διάολος φωτιά
Τα λέει ξεθυμαίνει
Και ξαναπαίρνει τα βουνά
Πέρασαν χρόνια κι η ψυχή μου πια το ξέρει
Όσοι φτερούγισαν και πήγαν πιο ψηλά
Ήταν ανάξιοι ρηχοί και τιποτένιοι
Και κάποια μύγα τους τσιμπούσε τα φτερά
Αχ πόσο γρήγορα αυτή η ζωή διαβαίνει
Όλοι επιστρέφουμε μια μέρα στη σιωπή
Μόνο η βλακεία μας αιώνια παραμένει
Να μας ξοδεύει και μετά να μας υμνεί
Μα τι είν’ αυτά που λέει
Του `βαλε ο διάολος φωτιά
Τα λέει ξεθυμαίνει
Και ξαναπαίρνει τα βουνά
Years passed and my heart doesn't cry anymore
only she(the heart) gets drunk, she remembers and she laughs
With my eagles which all became rats
Once they saw me rushing into fire
Years passed and I realized what's wrong
That all of us flinch to beauty
I hear my cat weeping better
despite that my cravings screaming like dogs
But what is he saying?
the devil put him fire
he confesses and he calms(blows off steam)
and he goes back in the mountains
Years has passed and my soul now, knows it
That the one who fluttered and went higher
were shallow, unworthy and measly
and a fly was stinging them in their feathers
How quickly the life passes
we all return back to the silence one day
only our stupidity will remain eternally
To spend us and then to praise us
But what is he saying?
the devil put him fire
he confesses and he calms(blows off steam)
and he goes back in the mountains
FuN.Gh0uL, Χρήστος Σίγμα © 07.08.2014