Bitter song
Στέκομαι απ’ όταν έφυγες μες στους καιρούς μονάχος,
με τ’ όνομά σου φυλαχτό, και μύρο, και μαχαίρι.
Στέκομαι στης απελπισίας το σκοτεινό κατώφλι,
βαριά βαριά στης άβυσσος ζυγιάζομαι την άκρια.
Η μέρα είναι ένας εχθρός, κι η νύχτα ένας προδότης,
με νοσταλγίες και δάκρυα σκληρά με πολεμούνε...
η μέρα είναι ένας εχθρός, κι η νύχτα ένας προδότης,
με επιθυμίες και όνειρα ολοένα με παιδεύουν.
Στέκομαι απ’ όταν έφυγες μες στους καιρούς μονάχος,
με τ’ όνομά σου φυλαχτό, και μύρο, και μαχαίρι.
Στον άνεμο και στη σιωπή σαν ένα μάταιο ρόδο,
μαδώντας της αγάπης σου την τρυφερή ελπίδα.
I stand, since you left, alone in the time and weather,
with your name like a talisman, and myrrh, and a knife.
I stand on the dark doorstep of despair
heavily, heavily I balance myself on the edges of the abyss.
The day is an enemy, and the night a traitor,
with tears and nostalgia they wage a cruel war with me…
the day is an enemy, and the night a traitor,
with wishes and dreams altogether they beset me.
I stand, since you left, alone in the time and weather,
with your name like a talisman, and myrrh, and a knife.
In the wind and in the silence like a rose in vain,
plucking the petals from the tender hope of your love.
Love Song for Greece, Eva Johanos © 16.08.2014