The dance
Μια φωτιά στα μάτια μου,
πόδια γυμνά στη στάχτη,
χάρισα τα κομμάτια μου
στη μοίρας μου τ’ αδράχτι.
Ένας χορός απ’ τα βάθη του χρόνου
για τις χαρές που τη λύπη ανταμώνουν,
ένας ρυθμός δυναμώνει εντός μου
για να ξορκίσει το μάταιο του κόσμου.
Ένας χορός με τα χέρια μου πάνω,
το παραπέρα από μένα να φτάνω,
χέρια ψηλά, τον Θεό μου να πιάνω,
όσα φοβάμαι δικά μου να κάνω.
Θα πατώ γερά στη γη
μα θα κοιτάω τ’ αστέρια
κι ο χορός θα μ’ οδηγεί
σε απάτητα λημέρια.
Ένας χορός απ’ τα βάθη του χρόνου
για τις χαρές που τη λύπη ανταμώνουν,
ένας ρυθμός δυναμώνει εντός μου
για να ξορκίσει το μάταιο του κόσμου.
Ένας χορός με τα χέρια μου πάνω,
το παραπέρα από μένα να φτάνω,
χέρια ψηλά, τον Θεό μου να πιάνω,
όσα φοβάμαι δικά μου να κάνω.
A fire in my eyes
Barefoot in the ash
I gave my pieces away
To my fate’s spindle
A dance from the depths of time
For the joys that meet with sadness
A rhythm that gets stronger inside me
To exorcise the ineffectiveness of the world
A dance with my hands up
To reach further from me
Hands up, to grab my god
To make mine the things I’m afraid of
I’ll step firmly on the ground
But I’ll look at the stars
And the dance will guide me
To untrodden dens
A dance from the depths of time
For the joys that meet with sadness
A rhythm that gets stronger inside me
To exorcise the ineffectiveness of the world
A dance with my hands up
To reach further from me
Hands up, to grab my god
To make mine the things I’m afraid of
ioanparth © 23.08.2014