Nocturno de la ventana (nº 3)
Βρήκαν σήμερα στη λίμνη
μια νεράιδα πεθαμένη.
Είναι έξω από τη λίμνη
καταγής σαβανωμένη
Ένα ψάρι στους μηρούς της
όλο έρχεται και πάει.
Ο άνεμος της λέει "μικρή μου!"
μα εκείνη δεν ξυπνάει
Τα μαλλιά της από φύκια
είναι ξέπλεκα στους βράχους
κι έχει ξέσκεπα τα στήθια
που ρηγούν απ’ τους βατράχους
Ο Θεός να σε φυλάει.
Για την κόρη των λιμνών
πάμε να προσευχηθούμε
στην Κυρά των Ποταμών
Έπειτα δυο κολοκύθες
θα της βάλω στα πλευρά
να μπορεί να κολυμπάει
πάνω στ’ αλμυρά νερά
Al estanque se le ha muerto
hoy una niña de agua.
Está fuera del estanque,
sobre el suelo amortajada.
De la cabeza a sus muslos
un pez la cruza, llamándola.
El viento le dice "niña",
mas no puede despertarla.
El estanque tiene suelta
su cabellera de algas
y al aire sus grises tetas
estremecidas de ranas.
Dios te salve. Rezaremos
a Nuestra Señora de Agua
por la niña del estanque
muerta bajo las manzanas.
Yo luego pondré a su lado
dos pequeñas calabazas
para que se tenga a flote,
¡ay! sobre la mar salada.
Avellinou © 23.08.2014