Mother, forgive me that it's not you I married

Δεν προλαβαίνουνε να ρθουν και τους την πέφτουνε
δεν προλαβαίνουνε να πούνε τ’ όνομά τους
και τους φορτώνουν ξαφνικά όλη την τρέλα τους
και τους φορτώνουνε τα άγρια όνειρά τους
και αγριεύουνε σιγά σιγά τα μάτια τους
και αγριεύει λίγο λίγο η καρδιά τους

Και ο καιρός κυλάει δύσκολα κι αργά
και μεγαλώνουνε αργά με χίλια ζόρια
κρυφοκοιτάζοντας με φόβο τον πατέρα
που κάθε βράδυ τους "κλέβει" τη μαμά
ώσπου μια μέρα μεγαλώνουν ξαφνικά
θέλουν δε θέλουν μεγαλώνουν τελικά
τα φοβισμένα αγόρια, τα φοβισμένα αγόρια

Και μια ζωή χρωστάνε γενικά
και σε θεούς και σε διαβόλους
και στον κάθε κερατά
και στα παιδιά και στη γυναίκα
και στην πατρίδα προπαντώς
και φυσικά και φυσικά στ’ αφεντικά
χρωστάνε σ’ όλους, χρωστάνε σ’ όλους γενικά...

Μητέρα, συγγνώμη που δεν παντρεύτηκα εσένα
ήταν το μόνο που δε θ’ άντεχε ο μπαμπάς αυτό
Πατέρα, συγγνώμη που δεν έγινα σπουδαίος
κι ας μ’ ήθελες τουλάχιστον πρωθυπουργό

Πατρίδα, συγγνώμη που δε σκότωσα για σένα
συγγνώμη που δεν πήγα στο στρατό
Πατρίδα, συγγνώμη που δε σκοτώθηκα για σένα
με πρώτη ευκαιρία θα κάνω ό,τι μπορώ
με πρώτη ευκαιρία, με πρώτη ευκαιρία, με πρώτη ευκαιρία
θα κάνω ό,τι μπορώ


They hardly manage to get there, and they get it all thrown at them,
they hardly manage to say their name
and get all the madness loaded onto them all of a sudden
and the wild dreams,
and their eyes turn wild little by little,
and their heard turns wild bit by bit.

And time goes by with difficulty, and slowly
and their grow up slowly and with a thousand troubles,
throwing fearful covert glances at their father
who every night "steals" mom from them
until one day they grow up suddenly
whether they want to or not they grow up at last
the frightened boys, the frightened boys.

and all their life they keep owing, generally,
to deities and to devils
and to every bastard *
and to the women and children
and first and foremost to the fatherland
and of course of course to the bosses
owing to everyone, generally in debt to everyone...

Mother, forgive me that it's not you I married
it was the one thing that father wouldn't have tolerated
Father, forgive me that I didn't get to be somebody
though you wanted me to be at least prime minister

Fatherland, forgive me that I didn't kill for you
forgive me that I didn't go into the army
Fatherland, forgive me that I didn't get killed for you
I'll do what I can, first chance
at the first chance, the first chance, first chance
I'll do what I can.

Geeske © 11.08.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info