Sol da justiça sábio
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ’ αίματα!
Sol da justiça sábio
E mirto, tu glorioso
Não, peço-vos não
Se esquecem do meu país!
Tem feito as montanhas altas como rostos de águias
Aos vulcões as vinhas arranjadas
E as casas mais brancas
Na vizinhança do azul intenso!
As minhas mãos amargas com o relâmpago
Torno-as atras do tempo
Chamo os meus antigos amigos
Com ameaças e sangues!
Florbela © 25.08.2014