Меланхолијо моја
Κάτι περίσσεψε από το πνεύμα σου κι αυτό που έμεινε ήταν το ψέμα σου κάτι περίσσεψε απ’ την αγάπη σου κι αυτό που έμεινε ήταν τα λάθη σου Τώρα είμαι μόνος σταματάει ο χρόνος τώρα ζω μες στο κενό πόσο σ’ αγαπώ Μελαγχολία μου πικρή μου ιστορία μου μελαγχολία μου γλυκιά μου αμαρτία μου μελαγχολία μου μελαγχολία μου Κάτι περίσσεψε από το δάκρυ σου κι αυτό που έμεινε ήταν η στάχτη σου κάτι περίσσεψε από τη νύχτα σου και μόνο έμεινε η καληνύχτα σου Τώρα είμαι μόνος σταματάει ο χρόνος τώρα ζω μες στο κενό πόσο σ’ αγαπώ Μελαγχολία μου πικρή μου ιστορία μου μελαγχολία μου γλυκιά μου αμαρτία μου μελαγχολία μου μελαγχολία μου		Нешто је преостало од твог духа, а то је твоја лаж. Нешто је преостало од твоје љубави, а то су твоје грешке. Сад сам сȃм, време стаје, сада живим у празнини, колико те волим. Меланхолијо моја, моја горка причо, меланхолијо моја, мој слатки греху, меланхолијо моја, меланхолијо моја. Нешто је преостало од твојих суза, а то је твој пепео. Нешто је преостало од твојих ноћи, а то је твоје „лаку ноћ“. Сад сам сȃм, време стаје, сада живим у празнини, колико те волим. Меланхолијо моја, моја горка причо, меланхолијо моја, мој слатки греху, меланхолијо моја, меланхолијо моја.
τυχερούλα © 29.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info