Закаснила си
Όμορφα
τα σπίτια τα διώροφα
με κήπο και μπαλκόνι
τις νύχτες που είσαι μόνη.
Όμορφα
κι εγώ ψάχνω τ’ αστέρι σου
στο άδειο μου σεντόνι
μια ζέστη που παγώνει.
Άργησες
σε θόλωσαν δυο μάγισσες
ξέχασες
το δρόμο έλα για λίγο μόνο
γύρισε
και πάρε ό,τι μου χάρισες
ξέχασες
τα δάκρυα τις χαρές το πόνο
γύρισε ξανά.
Όμορφα
τα σπίτια τα διώροφα
με κήπο και μπαλκόνι
τις νύχτες που είσαι μόνη.
Όμορφα
τα όνειρα τ’ απόκρυφα
φιλί που αργοπεθαίνει
δροσιά που με ζεσταίνει.
Απ’ τα υπόγεια της ψυχής
σαν άγγελος θέλω να `ρθεις
όπου και να `σαι.
Αυτή την όμορφη βραδιά
πες μου πως έχεις τα κλειδιά
πως με θυμάσαι.
Лепе су
двоспратне куће
с баштом и терасом
у ноћима кад си сама.
Лепе су,
а ја тражим твоју звезду
у својој празној постељи,
врелину која леди.
Закаснила си,
зачарале су те две вештице.
Заборавила си
пут, дођи само на кратко.
Врати се
и узми шта си ми поклонила.
Заборавила си
сузе, срећу, бол.
Врати се опет.
Лепе су
двоспратне куће
с баштом и терасом
у ноћима кад си сама.
Лепи су
снови, тајне,
пољубац што лагано умире,
свежина која ме греје.
Из дубине душе
желим да дођеш као анђео
где год да си.
Ове лепе вечери
реци ми да имаш кључеве,
да ме се сећаш.
τυχερούλα © 30.08.2014